Darurat di Tanah Melayu.Darurat
Tanah Melayu yang berlaku pada tahun 1948 hingga 1960 adalah
persengkatan antara Parti Komunis Malaya (PKM) dengan kerajaan British
di Tanah Melayu. Darurat telah diisytiharkan pada 7-7-1948.
Sebab Darurat.Bolehlah
dikatakan bahawa segalanya bermula selepas pendudukan Jepun 1942-1945.
Nasionalisme penduduk Tanah Melayu yang telah dipengaruhi oleh Jepun
semasa penjajahannya telah mendorong penduduk Tanah Melayu untuk
bekerajaan sendiri.
Pembunuhan
seramai tiga orang pengurus ladang berbahasa Inggeris di Sungai Siput,
Perak pada tahun 1948, telah menyebabkan kerajaan mengisytiharkan
darurat di seluruh Tanah Melayu. Sebulan selepas itu PKM diharamkan.
Dengan
pengharaman PKM oleh kerajaan British kerana dianggap sebagai parti
politik yang radikal ini telah menimbulkan ketidakpuasan hati oleh
kebanyakan ahli dalam PKM kerana jasa mereka telah dilupakan oleh
British semasa dalam penentangan Jepun.
Dengan
itu, ketua PKM, telah mengubahkan dasarnya yang bersikap sederhana
kepada bentuk yang agresif, iaitu dengan pembunuhan. PKM memulakan
dengan mogok bersama dengan kesatuan sekerja, serta penubuhan Persatuan
Buruh Baru (New Democratic Youth League).
Namun,
pemogokan itu telah gagal dan undang-undang yang baru dibuat oleh
British untuk melemahkan PKM, seterusnya PKM menggunakan serangan
bersenjata untuk mendapatkan apa yang mereka rasa patut. Hubungan PKM
dan British yang semakin keruh dan setelah Chin Peng dilantik sebagai
ketua yang baru, gerakan bersenjata dibuat bermula dengan pembunuhan 3
ketua Kuo Min Tang (KMT) dan 3 orang pengurus ladang getah berbangsa
Eropah, termasuk seorang penolong, pada 12-6-1948 dan 15-
6-1948. Darurat diisytiharkan di Johor pada 19-6-1948.
Min Yuen
Pada
masa darurat 1948, Min Yuen telah menyokong pemberontakan yang
dilakukan oleh komunis. Min Yuen (ertinya "gerakan rakyat" dalam bahasa
Cina) yang ditubuhkan oleh Parti Komunis Malaya dan sebahagian besarnya
dianggotai oleh orang Cina.
Tujuan
Min Yuen adalah untuk memberi maklumat dan membekalkan makanan serta
ubat-ubatan kepada komunis. Pergerakan mereka berpusat di bandar-bandar,
kampung-kampung dan kawaan berhampiran hutan. Bukan semua orang Cina
menyertai Min Yuen secara rela hati. Ada yang terpaksa berbuat demikian kerana takut ancaman maut.
Sebenarnya
kebanyakkan orang Cina berasa serba salah kerana kalau mereka menyokong
kerajaan, mereka akan dibunuh oleh pengganas komunis dan tindakan akan
diambil bukan sahaja terhadap mereka tetapi melibatkan keluaraga mereka.
Kegiatan Min Yuen sukar dikesan kerana mereka menjalankan operasinya di
sebelah malam.
Bagi
melumpuhkan pergerakan Min Yuen, satu pelan tindakan yang dikenali
sebagai Rancangan Briggs telah dijalankan bagi memindahkan penduduk Cina
dipinggir-pinggir hutan ke kawasan penempatan baru yang dikawal.
Rancangan ini bertujuan menjamin keselamatan penduduk Cina daripada
diancam dan diperas-ugut oleh pengganas komunis.
Langkah mengatasi darurat
Undang-undang Darurat
Undang-undang Darurat telah diisytiharkan. Antaranya adalah termasuk:
1. Parti politik yang bersifat radikal diharamkan.
2. Sesiapa yang disyaki dengan kegiatan komunis akan ditangkap, serta dibuang negeri.
3. Hukuman bunuh dibuat untuk sesiapa yang dianggap bersuhabat dengan komunis.
Pada
masa darurat kira-kira 40,000 tentera termasuk beberapa rejimen askar
Melayu telah dikerah untuk menghapuskan anasir komunis. Mereka
dilengkapkan dengan peralatan kelengkapan perang,seperti meriam, kapal
terbang, dan kapal laut.
Ketenteraan
British juga telah diperketatkan. Polis British dan mata-mata khas
telah bertambah ke 70,000 orang. Home Guard diperkenalkan supaya lebih
banyak orang yang mampu membanteras komunis, iaitu sebanyak 200,000
orang. Bantuan tentera dari Komanwel (British, Australia, New Zealand, Gurkha dan Fiji), Polis Khas dan Perkhidmatan Negara telah dibuat.
Perintah Berkurung telah dibuat di kawasan yang mempunyai pengaruh komunis.
Kawasan
Putih dan Hitam telah diperkenalkan supaya British boleh memudahkan
proses mereka dalam membanteras komunis. Kawasan Putih adalah bermaksud
kawasan tersebut telah bebas daripada anasir komunis, dan sebaliknya
yang ada pada kawasan hitam. Antara semua negeri, Melaka adalah negeri
yang pertama mendapat gelaran Kawasan Putih.
Sekatan
jalan raya dan kawalan kampung telah dibuat oleh Home Guards di kawasan
yang mungkin sebagai kawasan yang mempunyai pengaruh komunis, dengan
itu, mereka boleh menyemak sesiapa sahaja dan juga berhak merampas
barang yang mereka ada.
Kad
Pengenalan diwajibkan supaya mereka boleh menangkap sesiapa sahaja yang
tidak ada kad pengenalan. Kerajaan British telah mewajibkan semua
penduduk Tanah Melayu mesti membuat kad pengenalan sebaik sahaja mereka
berumur 12 tahun sahaja.
Rancangan Briggs
Rancangan
Briggs dilancarkan oleh Sir Henry Gurney di Persekutuan Tanah Melayu
pada pertengahan tahun 1950. Pengarah operasi yang bertanggungjawab
ialah Leftenan Sir Harold Rowdon Briggs. Rancangan Briggs merupakan
tindakan oleh kerajaan jajahan British untuk menyekat bekalan makanan
serta ubat-ubatan daripada Parti Komunis Malaya yang pada masa itu
berniat menguasai Persekutuan.
Tindakan
yang dijalankan ialah dengan memindahkan penduduk Cina dari
kawasan-kawasan terpencil yang bertaburan dan menempatkan mereka di
kawasan penempatan semula atau di Kampung Baru supaya mereka tidak
diugut oleh Min Yuen untuk memberi maklumat dan bekalan makanan serta
ubat-ubatan. Tujuannya semata-mata untuk melumpuhkan kegiatan Min Yuen.
Kampung-kampung
baru ini dipagar dengan kawat berduri serta dikawal oleh pasukan
keselamatan. Penduduk Kampung Baru diberi banyak kemudahan seperti
pendidikan, perkhidmatan kesihatan, tempat tinggal serta bekalan
elektrik dan air paip.
Jumlah
penduduk yang terbabit dalam rancangan ini adalah seramai 470,509 orang
yang ditempatkan di 440 buah kampung baru. Persatuan Cina Malaya (MCA)
yang ditubuhkan pada tahun 1949 banyak membantu usaha kerajaan
menempatkan semula orang Cina.
Meskipun
pasukan keselamatan telah diperkuatkan, namun tindakan ketenteraan
secara langsung untuk menghapuskan komunis kurang berjaya. Ini kerana
kumpulan komunis tidak bertempur secara berdepan. Tetapi mereka
menjalankan tindakan secara gerila.
Gerakan Kelaparan
Gerakan
Kelaparan merupakan usaha susulan yang dilakukan oleh kerajaan jajahan
British di dalam Rancangan Briggs. Gerakan ini dilakukan bagi
melumpuhkan usaha Min Yuen daripada pihak Parti Komunis Malaya.
Rancangan ini melibatkan penyelarasan dan kerjasama di antara
pegawai-pegawai perkhidmatan awam, polis dan tentera. Oleh itu, satu
Jawatankuasa Kerja pada peringkat kebangsaan, negeri dan daerah telah
ditubuhkan.
Di
peringkat daerah, biasanya Pegawai Daerah yang menjadi pengerusi dan
bertanggungjawab untuk menghapuskan ancaman komunis di kawasannya. Semua
anggota di Kampung Baru yang terlibat dalam Rancangan Briggs perlu
memastikan bahawa segala keperluan asas seperti bahan makanan,
ubat-ubatan, pakaian serta senjata tidak diberikan kepada pihak komunis.
Penduduk-penduduk hanya dibenarkan membeli makanan dalam jumlah yang
ditetapkan sahaja.
Kad
pengenalan juga dikeluarkan bagi mengawal pergerakan penduduk
di Kampung Baru. Sekatan-sekatan jalan raya diadakan juga untuk
menghalang pergerakan Min Yuen.
Perang Saraf
Rancangan
Briggs telah meninggalkan kesan terhadap hubungan kerajaan dan rakyat
ketika itu.Didapati ahli Parti Komunis Malaya adalah kaum Cina manakala
orang Melayu ramai berkhidmat sebagai polis dan tentera. Pesuruhjaya
Tinggi Tanah Melayu, Sir Henry Gurney telah mengadakan kempen ‘Bulan
Penduduk Tanah Melayu Menentang Komunis’ yang melibatkan 500 000
orang.Dalam kempen ini mereka
membawa sepanduk mengutuk keganasan komunis dan membakar patung-patung komunis serta mengadakan rapat umum.
Rundingan Baling 1955
Akibat
kesukaran dan kekurangan sokongan dari masyarakat, pemimpin Parti
Komunis Malaya, Chin Peng telah meminta perundingan diadakan. Rundingan
Baling telah dibuat pada 28-29 Disember 1955, di Sekolah Rendah Baling,
Baling , Kedah Darul Aman. Rundingan ini tidak membawa apa-apa keputusan
drastik. Ini disebabkan kerajaan menawarkan pengampunan dengan syarat
Parti Komunis Malaya dibubarkan, tetapi Chin Peng pula meminta Parti
Komunis Malaya dibenarkan untuk bergerak sebagai sebuah parti politik.
Pihak kerajaan yang telah pun mencapai kemajuan dalam membasmikan Parti
Komunis Malaya, dan menimbangkan kekejaman Parti Komunis Malaya terhadap
rakyat sebelumnya, menolak usul membenarkan Parti Komunis Malaya
dibenarkan bergerak sebagai sebuah parti politik. Tunku kemudiannya
menegaskan kepada rakyat bahawa Parti Komunis Malaya bertindak menentang
kerajaan sah yang telah dipilih rakyat dan merdeka daripada penjajahan
British.
Sebelum Perjanjian
Jun 1955, sepucuk surat dihantar oleh Parti Komunis Malaya dan ditandatangani oleh Ng Heng. Surat
itu menyatakan tawaran rundingan kepada Ketua Menteri Persekutuan Tanah
Melayu, Tunku Abdul Rahman. Ng Heng sebenarnya ialah nama samaran Chin
Peng.
Tawaran
Chin Peng tidak dihiraukan oleh kerajaan kerana PKM sudah lemah.
Lagipun kerajaan dengan bantuan tentera negara-negara Komanwel hampir
melumpuhkan pemberontakan bersenjata komunis. Rundingan dengan komunis
yang mahu PKM diiktiraf sebagai sebuah parti bebas tentulah tidak wajar.
Julai 1955
Kerajaan Perikatan berjaya dalam pilihan raya di Tanah Melayu.
September 1955
Kerajaan menabur 40 juta surat
tawaran pengampunan beramai-ramai ke dalam hutan melalui kapal terbang.
Namun demikian Tunku telah menarik balik tawaran pengampunan pada bulan
Februari 1956.
Tanah Melayu mencapai kemerdekaan pada 31 Ogos 1957 ketika darurat masih lagi berkuatkuasa.
Pada
31 Julai 1960, Darurat ditamatkan setelah ancaman komunis semakin
berkurangan danpengunduran mereka ke sempadan Tanah Melayu dan Thailand. Penempatan baru komunis disempadan telah membolehkan mereka mengumpul dan memulihkan kekuatannya.
Undang-undang
darurat telah ditamatkan pada 31 Julai 1960. Dalam tempoh 12 tahun
perintah darurat dilaksanakan, kira-kira 11000 nyawa terkorban, termasuk
2500 orang awam.Bagi menangani ancaman komunis, secara ringkasnya,
pihak British telah melaksanakan beberapa
dasar:-
1. Pembahagian daerah kepada kawasan putih dan kawasan hitam.
2.
Memindahkan setinggan berhampiran hutan ke kawasan selamat terlindung
daripada peras ugut pengganas dalam rancangan yang dikenali sebagai
kampung baru.
3. Pengenalan sistem kad pengenalan bagai memudahkan seseorang itu dikenal pasti.
4.
Menggunakan pengangkutan udara bagi membawa tentera bagi menggempur
pengganas.Sekarang ini dikenali sebagai kumpulan tindak pantas. Setiap
kali pengganas menyerang,mereka akan diburu habis-habisan bagi
melemahkan semangat mereka bagi menyerang (discourage) .
5. Memperkenalkan ISA.
6. Memberi pengampunan bagi pengganas yang menyerah melalui risalah yang disebarkan melalui unit udara.
7. Memperkenalkan sukarelawan kampung / pengawal kampung yang bersenjata.
8. Mendirikan balai polis dikawasan yang terancam / kawasan hitam.
Bagaimanapun
kesemua taktik ini tidak akan berjaya sekiranya ia tidak disokong oleh
penduduk tempatan. Ini terbukti dalam perang Vietnam, di mana pihak Amerika cuba
meniru taktik British di Malaysia tetapi masih kalah dengan teruknya.
Dengan itu kesemua taktik ini hanya membantu, tetapi sokongan padu
kesemua rakyat berbilang kaum masih diperlukan bagi menangani
anasir-anasir musuh.
Langkah bukan bentuk ketenteraan
Langkah
berbentuk sosial juga dibuat kerana hati rakyat Tanah Melayu perlu
diambil juga. Antara yang paling popular adalah berbentuk:
1.
Catuan makanan dibuat. Ini adalah kerana sebahagian daripada penduduk
Tanah Melayu yang adalah ahli Min Yuen (Mereka bukan ahli tentera dalam
PKM, tetapi sebagai pengintip)
Dengan
makanan yang terhad, maka makanan dan belakan yang lain adalah terhad
dan mereka tidak mampu untuk memberikan makanan mereka kepada ahli
tentera PKM yang berada di dalam hutan.
2.
Perang psikologi juga dibuat untuk mengumpan rakyat Tanah Melayu
mendapatkan ganjaran untuk pemberitahuan sarang setiap ahli PKM dengan
gangaran untuk ahli PKM yang menyerah diri. Dianggarkan bahawa ganjaran
sebanyak $5,000 untuk setiap ahli PKM yang menyerah diri, serta $25,000
untuk sesiapa yang mampu menangkap Chin Peng.
3.
Pembentukan Malaysia. Merdeka yang diisytiharkan pada 31-8-1957 juga
telah menghalang alasan untuk PKM membentuk negara komunis yang
diidamkan. Ini telah membawa kepada mereka untuk membuat rundingan
Baling dengan wakil UMNO.
4.
Langkah untuk menyatupadukan kaum juga telah dibuat oleh UMNO, iaitu
dengan gabungan MCA (Tan Cheng Lock), UMNO (Tunku Abdul Rahman), serta
MIC (E.E.C. Tsuringam), tetapi langkah ini telah dibuktikan gagal kerana
Peristiwa 13 Mei ataupun rusuhan kaum yang berlaku pada tahun 1963.
KEGANASAN KOMUNIS
Bekas
pemimpin Parti Komunis Malaya (PKM), Chin Peng atau nama sebenarnya,
Ong Boon Hua, telah gagal untuk mendapatkan pengisytiharan kebenaran
untuk masuk dan hidup di Malaysia, setelah Mahkamah Persekutuan menolak
permohonannya pada 30 April yang lalu. Keputusan Mahkamah Persekutuan
tersebut telah menimbulkan pelbagai reaksi yang berbeza daripada ramai
rakyat Malaysia.
Rata-rata
rakyat Malaysia yang cintakan keamanan dan kemakmuran, berpendapat
bahawa keputusan Mahkamah Persekutuan tersebut adalah tepat.
Namun,
pandangan dan seruan segelintir rakyat Malaysia yang buta sejarah,
telah memperjuangkan permohonan Chin Peng dan telah membangkitkan api
kemarahan ramai rakyat Malaysia yang patriotik.
Terdapat
golongan muda yang lahir semasa negara sedang menikmati kemajuan pesat
serta aman damai dan tidak memahami jerih perih serta pengorbanan
keringat, darah dan air mata, pemimpin, rakyat khasnya anggota pasukan
keselamatan semasa memerangi pengganas komunis dahulu, terkeliru dengan
seruan beberapa pemimpin politik yang kini memberi sokongan kepada Chin
Peng.
Bagi
menegakkan agenda politik yang songsang, beberapa pemimpin politik cuba
mendesak kerajaan untuk membenarkan Chin Peng kembali ke tanah air atas
dasar peri kemanusiaan.
Mereka menyatakan Chin Peng juga patut dimaafkan kerana kini telah tidak lagi menjadi ancaman kepada negara.
Ideologi komunis dikatakan adalah seperti sebiji benih yang tertanam dalam tanah gersang.
Walau
kemarau seratus tahun, bila tiba musim hujan, benih tersebut akan
tumbuh semula. Di bawah perjanjian damai antara kerajaan Malaysia,
kerajaan Thailand dan PKM di Hatyai, Thailand pada 1 Disember 1989, PKM
telah meletak senjata dan bersetuju kembali kepangkuan masyarakat.
Namum
seperti yang diakui sendiri oleh Chin Peng, bahawa mereka hanya
menerima perlawaan kerajaan Malaysia untuk meletak senjata dan kembali
kepada masyarakat tetapi tidak sekali-sekali memberi persetujuan untuk
membubarkan PKM atau menggugurkan ideologi komunis mereka.
Pemberontakan Bersenjata Parti Komunis Malaya (1948 - 1989)
Perang
Dunia Kedua dan Pendudukan Jepun di Tanah Melayu mulai 8 Disember 1941
telah memberi peluang kepada Parti Komunis Malaya untuk memperkuatkan
organisasinya. Parti Komunis Malaya yang ditubuhkan pada 20 April 1930
telah bekerjasama dengan pihak British untuk menentang Jepun melalui
Malayan People Anti Japanese Army atau dalam bahasa Melayu Tentera
Anti-Jepun Penduduk Tanah Melayu (MPAJA) berdasarkan perjanjian yang
dibuat pada 8 Disember 1940. MPAJA PKM berjaya mempengaruhi British
membebaskan semua tahanan politik yang berhaluan kiri.
Menerusi
MPAJA, bantuan senjata, latihan, kewangan, bekalan lojistik dan
perubatan telah diperolehi dari British. Dalam tempoh 3 tahun kekuatan
tentera MPAJA dianggarkan sebanyak 7,000 anggota dan tidak hairanlah
apabila darurat berlaku pihak British dan anggota pasukan keselamatan
terpaksa berhadapan dengan kesukaran menghapuskan sekumpulan tentera
yang telah dilatih untuk berperang. Kerjasama antara PKM dan British
telah menghasilkan Sekolah Latihan Khas 101 di Singapura.
Latihan yang diberi di sekolah tersebut adalah dalam bentuk perang gerila.
Selepas
Jepun menyerah kalah, Parti Komunis Malaya telah mengambil kesempatan
untuk berkuasa menerusi gerila-gerila MPAJA. Beberapa siri keganasan dan
rusuhan serta pergaduhan antara kaum telah berlaku di Tanah Melayu,
terutamanya di bahagian selatan Tanah Melayu.
Akibatnya,
orang orang Melayu mulai bertindak-balas terhadap kekejaman anggota
komunis Bintang Tiga, seperti pasukan yang diketuai oleh Panglima Salleh
Selempang Merah. Kembalinya British dengan pentadbiran tenteranya (BMA)
dalam tempoh yang singkat menyebabkan komunis Bintang Tiga tidak
berjaya mengembangkan pengaruh mereka.
Akibat
kegagalan komunis Bintang Tiga merampas Tanah Melayu dengan gerakan
bersenjata, telah membawa kepada persetujuan pembubaran tentera MPAJA
dan perletakan senjata api disamping pembayaran saguhati kepada
gerila-gerila terbabit.
Bagi
meraih simpati, mengindoktrinasi fahaman komunis dan mendapatkan
sokongan orang-orang Melayu, pihak Parti Komunis Malaya telah
mengasaskan Parti Kebangsaan Melayu Malaya (PKMM) yang diasaskan oleh Ahmad Boestamam berfahaman kebangsaan dan Mokhtaruddin Lasso
(MPAJA) berfahaman komunis pada 17 Oktober 1945. Parti Komunis Malaya
telah menguasai PKMM melalui tokoh-tokoh jawatankuasanya yang terdiri
daripada Mokhtaruddin Lasso (Presiden), Arshad Ashaari (bendahari),
Rashid Maidin dan Abdullah C.D. PKMM lebih cenderung bagi Tanah Melayu
menyertai Indonesia bagi mendapat kemerdekaan pada 1949.
Terbentuknya Persekutuan Tanah Melayu pada 1 Februari 1948 merupakan kekalahan kepada
Parti
Komunis Malaya kerana golongan ini telah diketepikan oleh British.
Parti Komunis Malaya telah menukar strategi dan mula mencetuskan
kegagasan melalui mogok dan rusuhan. Pihak British bertindak balas
dengan mengharamkan pemimpin politik daripada mengetuai kesatuan
pekerja, dengan itu melemahkan kedudukan komunis Bintang Tiga.
Pihak
komunis Bintang Tiga kemudiannya mulai mengangkat senjata dan beberapa
siri serangan dan serangan telah berlaku. Bagaimana pun, insiden pada 16
Jun 1948 iaitu pembunuhan tiga orang pengurus estet berbangsa Eropah di
Sungai Siput, Perak telah membawa kepada pengistiharan darurat oleh Sir
Edward Gent. Apabila keadaan bertambah teruk, pada 12 Julai 1948,
darurat diistiharkan ke seluruh negara. Parti Komunis Malaya telah
diharamkan pada 23 Julai 1948. Seluruh angkatan bersenjata telah
digerakkan termasuk *Senoi Praaq bagi menentang komunis.
Perjanjian Damai Hatyai
Sebelum
Perjanjian Damai Hatyai, kerajaan pernah memberi peluang kepada PKM
untuk menyerah diri. Pertama kali semasa Rundingan Baling pada tahun
1955 dan seterusnya sebelum Tanah Melayu mencapai kemerdekaan pada tahun
1957.
Namun
kedua-dua peluang telah ditolak oleh Chin Peng walaupun ramai anggota
PKM yang lain telah menerima perlawaan tersebut, telah meletak senjata
dan kembali kepada masyarakat ketika itu.
Perjanjian
Damai di Hatyai telah diadakan sebanyak tiga pusingan bermula pada Mac
1989. Setelah tamat pusingan ketiga pada 1 Disember 1989, Chin Peng
tetap tidak mahu membubarkan PKM, namun empat perkara pokok yang telah
dipersetujui ialah:
Pertama: Menamatkan aktiviti ketenteraan dengan serta-merta selepas menandatangani perjanjian.
Kedua: PKM perlu membubarkan unit ketenteraan, memusnahkan senjata, peluru, bahan letupan dan jerangkap samar.
Ketiga:
Penempatan di Malaysia. Anggota PKM yang berasal dari Malaysia dan
ingin tinggal di Malaysia dibenarkan. Anggota yang bukan berasal dari
Malaysia tetapi memilih untuk tinggal di Malaysia juga dibenarkan.
Anggota PKM yang memilih untuk tidak kembali ke Malaysia, dibenarkan
oleh kerajaan Thailand tinggal di beberapa perkampungan khas di Selatan
Thailand.
Keempat: Bantuan oleh kerajaan Malaysia. Selaras dengan Perkara Ketiga,
kerajaan Malaysia akan membantu anggota PKM yang kembali ke pangkuan
masyarakat untuk memulakan kehidupan baru dari segi perumahan, pekerjaan
dan kewangan.
Setelah
termeterai Perjanjian Damai Hatyai, dalam tempuh satu tahun yang
diberikan, seramai 442 bekas ahli PKM telah memohon untuk kembali ke
Malaysia dan seramai 406 daripada mereka telah menghadiri temu duga.
Kesemuanya 338 bekas ahli PKM yang memenuhi syarat dan lulus temuduga
telah diterima kembali untuk tinggal di Malaysia. Kesemua mereka telah
menerima bantuan kerajaan untuk memulakan kehidupan baru di bumi
Malaysia yang aman makmur.
Asal Usul Parti Komunis Malaya
Komunisme
yang dicetuskan oleh Karl Marx di Eropah pada pertengahan abad ke-19,
merebak dengan pesat ke negara lain seperti Russia dan China sebelum
tiba di Tanah Melayu pada tahun 1920-an.
Ajen
komunis yang begitu aktif berjaya menanamkan ideologi tersebut kepada
rakyat Tanah Melayu khasnya kaum Cina dan PKM yang ketika itu adalah
cabang Parti Komunis China, ditubuhkan pada tahun 1930 di Tanah Melayu.
Pada
tahun 1934 seramai hampir 10,000 kaum Cina di Tanah Melayu telah
menyertai PKM. Chin Peng menyertai PKM pada tahun 1940 semasa baru saja
berumur 18 tahun.
Menjelang
pendaratan tentera Jepun di Singapura, Tentera British yang menyedari
PKM adalah anti-Jepun, telah mula melatih secara intensif seramai 165
anggota sayap bersenjata PKM dalam ilmu perang gerila di 101 Special
Training School, di Tanjong Balai dekat muara Sungai Jurung di Singapura
pada tahun 1941.
Di
samping latihan perang gerila khasnya cara melancarkan serang hendap,
anggota sayap bersenjata PKM juga dibekalkan dengan senjata, peluru,
bahan letupan, peralatan radio, bahan makanan dan kewangan untuk bekalan
selama tiga bulan.
Pada 3 Januari 1942, tentera British juga telah menubuhkan satu lagi
pusat latihan gerila untuk sayap bersenjata PKM di 102 Special Training
School di Sekolah Cina Chunjin di Kuala Lumpur.
Semasa
Tanah Melayu di bawah pemerintahan tentera Jepun, sayap bersenjata PKM
yang menentang tentera Jepun dalam pasukan Malayan Peoples Anti-
Japanese Army (MPAJA), terus dibekalkan oleh tentera British yang
berpengkalan di Ceylon (kini Sri Lanka) dan India, dengan senjata,
peluru, bahan letupan, peralatan perang, makanan, peralatan radio
wireles dan kewangan.
Semua
bekalan dihantar oleh tentera British kepada gerila Komunis MPAJA
melalui kapal selam dan pengguguran dengan payung terjun.
Setelah
tentera Jepun kalah perang, tentera British yang telah kembali ke Tanah
Melayu, telah meminta anggota MPAJA untuk meletak senjata dan
memulangkan semula semua senjata, peluru, bahan letupan dan peralatan
radio wireless.
Sayap
bersenjata PKM enggan meletakkan senjata serta enggan memulangkan semua
senjata, peluru, bahan letupan serta peralatan wireless radio dan
bermulalah penentangan PKM terhadap tentera British di Tanah Melayu.
PKM yang ketika itu dipimpin oleh Chin Peng sebagai Setiausaha Agung,
memulakan penentangan bersenjata terhadap tentera British di Tanah
Melayu pada tahun 1948 berakhir selepas Tanah Melayu mencapai
kemerdekaan iaitu hingga tahun 1960. Konfrontasi tamat pada tahun 1966
dan tentera British berundur dari Malysia pada tahun 1967. Selepas itu
PKM yang merasakan ketiadaan tentera British akan melemahkan pasukan
keselamatan negara, meneruskan penentangan bersenjata terhadap kerajaan
Persekutuan Malaysia mulai tahun 1968 hingga tahun 1989.
'Bintang Tiga Berkuasa Selama 14 hari di Tanah Melayu
Peristiwa 14 Hari. Sebenarnya Bintang Tiga tidaklah berkuasa di seluruh
Tanah Melayu selama 14 hari selepas tentera Jepun menyerah kalah pada
tahun 1945.
Mereka
hanya berkuasa selama itu di beberapa bandar dan pekan dalam daerah
tertentu di mana pasukan Force 136 tidak beroperasi. Di beberapa bandar,
pekan dan daerah lain seperti Muar dan Batu Pahat di Johor dan Daerah
Parit di Perak, kuasa Bintang Tiga terhad kerana kebangkitan orang
Melayu yang menentang mereka.
Sejurus
selepas tentera Jepun mengaku kalah, pengganas Bintang Tiga merayakan
tamat perang dan kemenangan dalam perjuangan menentang tentera Jepun
dengan mengadakan perbarisan kemenangan di beberapa bandar di Tanah
Melayu.
Mereka telah mengadakan perbarisan kemenangan di Johor Bahru, Johor dan Pekan Keruh (kini Pengkalan Hulu) di Hulu Perak.
Rancangan Bintang Tiga untuk mengadakan perbarisan kemenangan di Alor
Setar, Kedah digagalkan oleh kehadiran Pasukan Force 136 yang berjaya
mengambilalih kuasa daripada tentera Jepun.
Sebelum
itu gerila Bintang Tiga sempat menyerang Balai Polis Alor Janggus,
sebuah pekan kecil enam batu dari Alor Setar, menahan beberapa anggota
polis dan merampas beberapa senjata. Di Balai Polis Kuala Nerang,
percubaan pengganas komunis Bintang Tiga untuk merampas senjata telah
dipatahkan oleh Pasukan Force 136 yang diketuai oleh Leftenan Tengku
Osman Jewa (anak watan pertama sebagai Ketua Turus Angkatan Tentera ).
Di
Bandar Raub dan Kuala Lipis, Pahang, pengganas Bintang Tiga gagal
berkuasa. Pasukan Force 136 dan Gerila Wataniah Pahang secara serentak
memasuki kedua-dua bandar untuk mengambilalih kuasa daripada tentera
Jepun pada 3 September 1945, sehari selepas Jeneral Douglas MacArthur
menandatangani Perjanjian Jepun Menyerah Kalah dan tamat Perang Dunia
Kedua di Timur Jauh pada 2 September 1945.
Gerila
Wataniah Pahang yang menyertai Force 136 Melayu, ketika itu di bawah
Mejar Yeop Mahidin bin Mohd Sharif, yang hanya dikenali dengan gelaran
Singa oleh tentera Jepun, bersama pegawai British, Lt Col Douglas
Richardson yang dikenali dengan nama samaran Kiwi.
Sementara itu di Bandar Ipoh, Kuala Kangsar dan Taiping, gerila Bintang
Tiga tidak dapat berkuasa kerana Markas Force 136 Perak yang terletak di
Istana Kuning Bukit Chandan telah menghantar anggota Force 136 untuk
mengawal ketiga-tiga bandar daripada pengaruh pengganas komunis
sementara menunggu kedatangan British Military Administration.
Pegawai Perhubungan Force 136 di Kuala Kangsar, Perak, ketika itu ialah
Leftenan Raja Lope Nor Rashid bin Raja Abdul Rahman (Rekrut No:25 yang
menjadi anak Melayu pertama memakai pangkat Brigedier Jeneral ).
Di
beberapa negeri, daerah dan bandar yang dikuasai oleh Bintang Tiga
selama empat belas hari, ribuan rakyat khasnya orang Melayu telah
menjadi mangsa keganasan dan kekejaman pengganas komunis.
Tanpa
bukti yang nyata serta memakai Law Of The Jungle hukuman rimba,
pengganas komunis Bintang Tiga di bawah kuasa Chin Peng, telah menyeksa
mangsa dengan kejam sebelum mereka dibunuh samada ditembak atau ditikam
dengan pisau atau benet.
Mayat mereka rata-rata dibuang dalam sungai atau ditinggalkan dalam
hutan dimakan binatang buas dan ramai mangsa yang diculik tidak dijumpai
hingga hari ini, tidak diketahui samada hidup atau mati.
Perebutan Bandar Lenggong
Pekan
Lenggong, di Hulu Perak, mempunyai sejarah tersendiri selepas tentera
Jepun menyerah kalah di Tanah Melayu. Sejurus selepas tentera Jepun
meletak senjata, gerila Bintang Tiga (sayap bersenjata PKM) telah
mengambil kuasa di Pekan Lenggong.
Selang beberapa hari di bawah kuasa Bintang Tiga, gerila Bintang Satu (
Parti Kuamintang ) yang sangat aktif di Hulu Perak menentang tentera
Jepun, telah merampas kuasa daripada gerila Bintang Tiga.
Selain
memusuhi tentera Jepun, gerila Bintang Tiga dan Bintang Satu juga
bermusuhan dan antara mereka sering berlaku pertempuran akibat berbezaan
ideologi komunis yang bermula di negara China lagi.
Pasukan
gerila Melayu Force 136 yang ketika itu telah mengambil kuasa daripada
tentera Jepun di Pekan Gerik, telah bergegas menuju Pekan Lenggong dan
berjaya merampas Pekan Lenggong daripada gerila Bintang Satu.
Kehadiran pasukan gerila Melayu Force 136 telah mengembalikan keamanan
di Pekan Lenggong. Ramai penduduk Pekan Lenggong serta daripada
kampung-kampung sekitar, telah keluar beramai-ramai mengalu-alukan
ketibaan pasukan gerila Melayu Force 136. Semasa gerila Bintang Tiga
berkuasa selama beberapa hari di Lenggong, ramai penduduk Melayu
Lenggong telah dibunuh dengan kejam dan ramai lagi yang diseksa dengan
teruk oleh gerila Bintang Tiga.
Gerila
Bintang Tiga dikatakan ingin membalas dendam terhadap penduduk Melayu
yang dikatakan telah bersubahat dengan tentera Jepun, walhal, ramai
penduduk Pekan Lenggong telah menyertai atau menyokong pasukan gerila
Melayu Force 136 menentang tentera Jepun di Hulu Perak dan ramai yang
terkorban dan cedera.
Malah beberapa penduduk Hulu Perak yang disyaki menyertai atau membantu
pasukan Force 136 telah diseksa oleh tentera Jepun hingga mati dan
beberapa kampung turut dibakar.
Darurat diisytiharkan di Tanah Melayu
Semasa pembentukan Persekutuan Tanah Melayu pada 1 Februari 1948, pihak British telah mengenepikan PKM.
Setelah
usaha untuk menubuhkan sebuah kerajaan komunis menerusi pendekatan
politik gagal, PKM merubah strategi kepada pendekatan keganasan.
PKM mula melakukan keganasan terhadap rakyat yang tidak menyokong pergerakan mereka.
Dalam
pada itu PKM juga cuba mensabotaj ekonomi Tanah Melayu, memusnah ladang
getah dengan menakik ribuan pokok getah, membakar rumah asap dan gudang
getah serta menakut-nakutkan penoreh getah supaya tidak turun menoreh.
Akibat pembunuhan tiga pengurus ladang getah berbangsa Inggeris di Perak
oleh pengganas komunis, maka kerajaan Inggeris di Tanah Melayu telah
mengharamkam PKM dan mengisytiharkan darurat pada tahun 1948 dan hanya
tamat pada tahun 1960 selepas PKM berundur melintas sempadan mencari
perlindungan di Selatan Thailand. Darurat di Tanah Melayu menyaksikan
ribuan peristiwa keganasan dan kekejaman pengganas komunis yang dipimpin
oleh Chin Peng.
Ribuan anggota pasukan keselamatan dan orang awam terbunuh dan ramai
lagi yang cedera dan teraniaya. Ramai pemimpin dan pegawai tinggi
kerajaan turut terbunuh, antara mereka ialah Pesuruhjaya Tinggi British
Sir Henry Gurney dibunuh komunis pada 1951, Ketua Polis Negara
Allahyarham Tan Sri Rahman Hashim dibunuh ajen komunis di Jalan Tun
Perak, Kuala Lumpur, pada 7 Jun 1974 dan pada 13 November 1975 pula,
Ketua Polis Perak, Tan Sri Khoo Chong Kong. Keganasan dan Kekejaman PKM
Di
sepanjang Era Darurat 1948 hingga 1960 dan Era Kebangkitan Kedua PKM
1968 hingga 1989, pengganas komunis melakukan keganasan dan kekejaman
dari utara hingga ke selatan Semananjung Tanah Melayu serta di Sarawak.
Seramai
2,083 anggota pasukan keselamatan terkorban dan seramai 3,541 lagi
cedera termasuk cedera kekal seperti putus kaki dan tangan di tembak
atau terkena jerangkap samar.
Sementara
itu seramai 2,588 orang awam turut terkorban dan seramai 1,490 lagi
cedera oleh angkara pengganas komunis. Bagi menunjukkan kebangkitan
semula PKM, pengganas komunis telah menyerang hendap sebuah konvoi
pasukan keselamatan di jalan Kroh-Betong pada 17 Jun 1968.
Seramai
17 anggota pasukan keselamatan telah terbunuh. Untuk mengabuli mata
pasukan keselamatan dengan memberi gambaran bahawa PKM hanya aktif di
kawasan sempadan, pengganas komunis telah melakukan serang hendap di
Sintok, Kedah, memasang jerangkap samar di jalan Changlun-Sadao serta
meletupkan jalan kereta api dekat Padang Besar.
Bagaimanapun, pertempuran di Hutan Sinpan Bukit Kinta di Perak telah membuktikan bahawa PKM sudah jauh melintas sempadan.
Antara
keganasan terawal yang dilakukan oleh pengganas komunis terhadap
penduduk kampung berlaku di Kampung Layang-Layang Kiri, Parit, Perak
pada tahun 1946 ketika PKM mula mencari rekrut baru di kalangan penduduk
Melayu.
Oleh
sebab orang Melayu tidak mahu menerima propaganda PKM yang cuba
menegakkan pergerakan mereka sebagai memperjuangkan kemerdekaan daripada
penjajahan British, tambahan pula fahaman komunis yang anti Islam,
pengganas komunis telah membunuh seramai 14 penduduk Kampung
Layang-Layang Kiri serta menculik seramai 11 lagi anggota keluarga
Kamaluddin Noh.
Mayat mereka yang dibunuh dijumpai dalam Sungai Perak dekat Kampung
Layang-Layang Kiri sementara mereka yang diculik hingga kini tidak
diketahui samaada hidup atau mati.
Dalam satu lagi keganasan pengganas komunis ketika Peristiwa 14 Hari
berlaku di Kampung Perigi Jernih pada September 1945. Seorang penduduk
kampung, Abdul Karim Bidin diseret daripada rumahnya pada jam 4 pagi,
dibawa ke jalan kereta api dekat kampung dan kemudiannya ditembak serta
ditikam sampai mati. Ramai lagi penduduk Kampung Perigi Jernih turut
menjadi mangsa keganasan gerila Bintang Tiga ketika itu.
Dalam
tahun 1945,ketika pengganas komunis berpengkalan dekat Klian Intan
dekat Kroh, Hulu Perak, gerila Bintang Tiga telah membakar banyak rumah
penduduk kampung yang enggan menyokong pergerakan mereka.
Rumah
di kampungkampung seperti Bukit Buluh, Malau, Kubang, Kuala Kenering,
Sungai Terap, Kampung Chua dan Kampung Beko telah dibakar hangus.
Di
Kampung Chepor dan Bukit Sapi, Lenggong, beberapa penduduk kampung yang
enggan bekerjasama dengan komunis, telah diikat pada tiang seri dan
dibakar bersama rumah mereka.
Satu
lagi peristiwa keganasan pengganas PKM berlaku kepada orang kampung
dekat Junjung, Kulim, Kedah di mana seorang penduduk telah dibakar
hidup-hidup dengan tangannya terikat pada stering lorinya.
Di Batu Pahat, pengganas komunis telah membunuh dan menyeksa ramai
penduduk Melayu kerana membalas dendam. Mereka menuduh penduduk Melayu
bersubahat dengan tentera Jepun hingga ramai penduduk kaum Cina dibunuh
oleh tentera Jepun.
Pengganas Bintang Tiga yang berpengkalan di hutan dekat Bukit Pasir
telah bertindak kejam dengan membunuh Pegawai Daerah Batu Pahat, Ismail
bin Dato Abdullah. Akibat tindakan pengganas komunis penduduk Melayu
Batu Pahat telah bangkit menentang pengganas komunis serta penyokong
mereka iaitu kaum Cina.
Pemimpin
penduduk Melayu ketika itu ialah Kiai Salleh yang pernah menjadi
Penghulu Mukim Simpang Kiri, Batu Pahat. Dalam satu peristiwa keganasan
pengganas komunis dilakukan oleh pengganas komunis yang dipimpin oleh
orang Melayu bernama Khidzir, terhadap penduduk Kampung Kenaboi, Jelebu,
Negeri Sembilan, pada 5 Januari 1950. Khidzir bersama 15 pengganas
komunis yang lengkap bersenjata, yang kebanyakannya adalah pengganas
bangsa Cina, telah datang ke Kampung Chenah (Kenaboi) untuk menangkap
seorang penduduk bernama Bahadun.
Bahadun
adalah menantu kepada Ketua Kampung Chenah, Abdul Aziz bin Dato
Abdullah, yang juga Penolong Penghulu Mukim Kenaboi. Ketika menghalang
pengganas komunis daripada menangkap Bahadun, berlaku bergaduhan dan
Ketua Kampung Abdul Aziz sempat menendang dada Khidzir yang cuba
menggunakan pistol.
Oleh
kerana pengganas komunis terlalu ramai, akhirnya Ketua Kampung Abdul
Aziz bersama Bahadun dan seorang lagi penduduk yang turut melawan, telah
dapat ditangkap.
Mereka bertiga telah diseret ke jambatan masuk ke Kampung Chenah dan diikat dekat kepala jambatan.
Badan
mereka bertiga telah dikelarkelar oleh pengganas komunis dan dicurah
dengan air garam. Setelah puas diseksa dengan kejam, pengganas komunis
telah menembak mereka bertiga hingga mati.
Sebenarnya terlalu banyak kejadian keganasan dan kekejaman yang
dilakukan oleh pengganas komunis terhadap penduduk awam untuk
diceritakan.
Mungkin seratus buah buku tidak cukup untuk menceritakan segalanya.
Terlalu ramai yang menjadi mangsa keganasan dan kekejaman gerila PKM di bumi Malaysia yang hingga kini masih menderita.
Isteri,
anak dan saudara mereka yang terkorban oleh keganasan dan kekejaman
komunis hingga kini masih merasai kehilangan orang tersayang.
Penutup
Seluruh
rakyat Malaysia perlu memahami bahawa walaupun komunis telah dikalahkan
dari sudut ketenteraan di Malaysia, PKM tidak dibubarkan.
Ideologi
komunisme masih hidup di kembali kepada masyarakat dan kini ideologi
tersebut sudah nampak seperti disemarakkan semula. Kita perlu sedar
perkembangan yang tidak sihat ini dan semua golongan rakyat Malaysia
mesti sentiasa berwaspada dan bertindak dengan waras.
Masih
terdapat usaha oleh pihak tertentu untuk mempengaruhi dan meracuni
pemikiran rakyat seluruh dunia dan negara kita tidak terkecuali,
terutama golongan intelektual dan khasnya generasi muda terhadap dakyah
komunisme. Terdapat bekas anggota PKM yang mewujudkan blog yang
mengagungkan perjuangan PKM di Tanah Melayu.
Bekas
anggota PKM yang memperkenalkan diri sebagai Mat Amin, 60 tahun,
mendakwa pernah menjadi anggota Rejimen Ke-10 PKM selama 20 tahun. Mat
Amin mewujudkan blog kerana merasakan media arus perdana menyisihkan
perjuangan PKM.
Ramai
golongan muda yang tidak pernah merasai pahit maung kehidupan semasa
era darurat dan tidak peka dengan sentimen rakyat yang cintakan
kedamaian, keamanan serta berjiwa patriotik, dengan mudah mempercayai
persepsi yang dibentangkan oleh Mat Amin.
Rakyat
Malaysia perlu memainkan peranan dalam menjaga keselamatan negara
dengan turut memantau perkembangan dalam medium internet seperti portal,
blog, laman bual serta media lain, supaya dapat mematahkan percubaan
ajen dan penyokong komunis menimbulkan salah faham di kalangan golongan
belia agar tidak tersesat jalan.
Kita
tidak mahu mereka sampai memuja fahaman komunisme kerana dibiarkan
terpengaruh dengan blog yang tidak bertanggungjawab. Kita tidak mahu
sebarang percubaan fahaman komunisme bertapak kembali di bumi Malaysia
yang aman makmur. Jangan dibiarkan fahaman yang bertentangan dengan
ajaran Islam itu meresap ke dalam pemikiran masyarakat kita.
Pengganas
komunis telah mensabotaj pembangunan negara dengan memusnahkan
jentera-jentera Jabatan Kerja Raya yang sedang membina Lebuh Raya Timur
Barat di utara negeri Perak pada 23 Mei 1974.
Kita jangan lupa bahawa PKM bukan sahaja menggugat keselamatan negara
dengan membunuh dan mencederakan ramai orang awam dan anggota pasukan
keselamatan dalam usaha mereka untuk menubuhkan sebuah negara komunis di
Tanah Melayu, mereka juga cuba memusnahkan segala kemajuan yang sedang
diusahakan oleh kerajaan untuk rakyat.
Pengganas
komunis juga telah meletupkan landasan kereta api, menyerang kereta api
yang lalu, dalam beberapa kejadian di Negeri Sembilan, Perak, Pahang
dan Kedah. Semasa darurat, semua laluan kereta api di Pantai Barat dan
Timur di Tanah Melayu,dikawal oleh pasukan keselamatan yang mengiringi
semua perjalanan kereta api dengan menaiki Armoured Wickham Trolley yang
kalis peluru.
Dengan
kehadiran anggota pasukan keselamatan dalam Armoured Wickham Trolley
telah mengurangkan ancaman serang hendap pengganas komunis terhadap
kereta api dan rakyat dapat bergerak dengan bebas.
Semua rakyat negara ini mesti mengiktiraf peranan semua anggota pasukan
keselamatan yang sejak dahulu lagi rela berkorban darah, keringat dan
air mata demi menentukan negara Malaysia kekal aman, damai dan
sejahtera.
Keluarga
pasukan keselamatan yang terkorban ketika era Darurat hingga kini masih
terasa kehilangan ayah, abang dan saudara mara yang tercinta. Hutang darah yang tertumpah di bumi Malaysia angkara kekejaman dan keganasan gerila komunis masih belum terbayar.
Ramai mereka yang cedera masih trauma dengan kehilangan anggota mereka. Malah
terdapat seorang pegawai yang terputus kaki semasa operasi menentang
pengganas komunis akibat terpijak jerangkap samar, kini masih berkhidmat
dalam Tentera Darat. Hormati dan kenanglah pengorbanan, jasa dan
khidmat bakti mereka untuk negara Malaysia tercinta.